Onafhankelijk tijdschrift voor en door studenten Taal- en Letterkunde aan de Universiteit Gent
Onafhankelijk tijdschrift voor en door studenten Taal- en Letterkunde aan de Universiteit Gent

Interview DreamCATchers

Interview DreamCATchers
Door Dilemma op 20 december 2016
Adopt, don’t shop
‘Adopt, don’t shop’ is het motto van het kersverse kattenadoptiecafé in de Schepenhuisstraat in Gent. Je kunt er niet enkel genieten van een lekker kopje koffie in een gezellig interieur, bovendien word je ook nog eens vergezeld door de acht adoptiekatten die in het café verblijven. We hadden de kans om met Evelyne, die samen met Lana het café in juli opende, te praten over de unieke factor van hun kattencafé: de poezen die zij een tweede kans geven.
DILEMMA: Vanwaar de inspiratie om een kattencafé te openen in Gent?
“Vroeger werkte ik als vrijwilliger op De Poezenboot in Gent. Daarmee ben ik gestopt toen ik fulltime begon te werken, maar toch had ik altijd het idee om daar later nog iets mee te doen. Zo’n drie jaar geleden zette ik de eerste stap om weer bewust iets voor katten te betekenen toen ik straatkatten ging eten geven in het Rozebroekenpark. Ook heeft Lana een tijdje in New York gewoond, waar ze als vrijwilliger in een asiel terechtkwam dat poezen opvangt en ervoor zorgt dat ze sociaal genoeg zijn om geadopteerd te kunnen worden. In New York bestaat al een poezenadoptiecafé en wij speelden met het idee om iets gelijkaardigs in Gent te openen. We wisten uiteraard op voorhand dat het geen gemakkelijke opdracht ging zijn, omdat wij door het ‘adoptiegegeven’ in principe de enige in deze regio zijn die het concept van een kattencafé op die manier aanpakken. Het was een sprong in het diepe, maar tot nu toe kunnen we ons hoofd boven water houden.”
DILEMMA: Waarom kozen jullie voor de naam DreamCATchers?
“We kozen voor de naam DreamCATchers omdat de kat letterlijk centraal staat in het woord, wat bij ons natuurlijk ook het geval is. Bij wijze van spreken, vangen we met het openen van een kattencafé zowel onze droom alsook de droom van de katten bij het vinden van hun eeuwige mandje. In Nederlandstalig België is de naam minder evident, omdat het natuurlijk een Engels woord is, maar alle reacties op de naam waren zeer positief.”
DILEMMA: Zijn jullie het eerste kattenadoptiecafé in België?
“DreamCATchers is niet het eerste kattenadoptiecafé in België, dat is De Poezenboot in Gent, maar er zijn ook wel gewone kattencafés al in België: twee in Brussel, waar je een koffie kunt gaan drinken. Dat zijn ook kattencafés, maar bij ons ligt de focus voornamelijk op de adoptie van oudere dieren. Het is een moeilijk gegeven om de adoptie van katten te combineren met het café omdat de groep katten constant verandert, in tegenstelling tot andere cafés waar ze werken met een vaste groep katten, die dan ook veel socialer zijn. Onze poezen zijn afkomstig uit vzw’s zoals Kat de Goede Hoop, het dierenasiel in het Citadelpark en Kat Zoekt Thuis. Voor ons is het adoptiegegeven essentieel en we vinden het dan ook heel belangrijk om dit te communiceren naar de buitenwereld toe, zodat bezoekers niet met verkeerde verwachtingen komen.”
DILEMMA: Welke soort katten kunnen we vinden in het café?
“Bij ons zal je zeker geen kittens vinden. We focussen op volwassen katten, omdat kittens veel gemakkelijker een nieuwe thuis vinden. We proberen een tweede kans te geven aan dieren die al langer in een opvang verblijven, die moeilijker geplaatst kunnen worden en die wat minder sociaal zijn. Toch proberen we ook voor afwisseling te zorgen, door enkele dieren op te nemen die een tikje socialer zijn.”
DILEMMA: Hoe verloopt het adoptieproces en zijn er al veel katten geadopteerd?
“Bij het adopteren van een kat zal eerst een intakegesprek plaatsvinden, waarin gepeild wordt naar de voorkeur van de adoptant en wat je als adoptant zelf kan bieden. Zo plaatsen wij bijvoorbeeld geen 13-jarige kat met blaasproblemen in een gezin met jonge kinderen. Hierna is er nog een tweede gesprek met de vzw waarvan de kat afkomstig is, om te zien of er een goede match is tussen dier en adoptant; zij hebben ook de eindbeslissing. Wij zijn dus eigenlijk een tussenpersoon en beslissen zelf niet over wie welke kat mag adopteren. Ook het financiële aspect wordt via de vzw geregeld want alle poezen zijn al ingeënt, gesteriliseerd en gechipt. Sinds onze opening in juli zijn er al veertien katten geadopteerd, wat een gemiddelde van één per week is. Dat lijkt misschien een druppel op een hete plaat, maar rekening houdend met het feit dat wij enkele moeilijkere en minder sociale katten opvangen, zijn wij heel tevreden met dit aantal.”
DILEMMA: Zijn er nog andere manieren waarop mensen DreamCATchers kunnen steunen?
“Door gewoon een koffie te komen drinken, steun je ons eigenlijk al. Daarnaast is er ook een lidkaart beschikbaar die tien euro kost; wij organiseren onder andere avondevents voor onze leden. Voor mensen die ons café nog een extra duwtje in de rug willen geven, is er ook de mogelijkheid om een bedrag te doneren op onze website. Dat geld gaat uiteraard naar de verzorging van de dieren. Een andere optie is om meter of peter te worden van een kat die hier al een langere tijd zit. Dan doe je een donatie die rechtstreeks naar de verzorging en dierenartsbezoeken van die specifieke kat gaat. Tenslotte kan je je ook inschrijven als vrijwilliger. We hebben nu al een groep van zo’n 25 mensen, die elk een dag – of een halve dag – bij ons komen helpen.”
DILEMMA: In het café is er een shop met gadgets en producten voor zowel mens als dier. Hebben jullie die allemaal zelf geselecteerd?
“In het winkeltje verkopen we geen ‘made in china’-producten. We kozen ervoor om zoveel mogelijk met lokale artiesten samen te werken. Zo verkopen we bijvoorbeeld vaasjes en poezenhangertjes van een studente illustratie en keramiek uit Gent, en ook enkele katgerelateerde producten van Eva Mouton, onze meter, zijn hier te verkrijgen.”
DILEMMA: Hebben jullie nog plannen voor de toekomst?
“Het zou idyllisch zijn als er in elke stad een kattencafé op deze manier komt, maar om dat zelf allemaal te verwezenlijken is niet haalbaar. We hebben al mensen over de vloer gehad die hetzelfde willen doen in Kortrijk. Toen hebben we de tijd genomen om uit te leggen hoe het allemaal in zijn werk gaat en waar je rekening mee moet houden. Het zou natuurlijk ideaal zijn mocht er in elke grote stad van België of Europa een kattenadoptiecafé te vinden zijn, zeker voor de bewustwording. Het probleem van straatkatten wordt steeds groter, maar voor veel mensen is dat niet zichtbaar. Er wordt niet genoeg bij stilgestaan en het wordt ook niet voldoende aangepakt. Zo hebben wij in België nog geen dierenpolitie, hoewel daar wel werk van gemaakt wordt. We horen soms absurde verhalen over poezen die op gruwelijke wijze op straat belanden, en hopen wat meer aandacht op dit huidige probleem te kunnen vestigen.”
DILEMMA Als afsluiter, welke kat die hier verbleven heeft, is het meest memorabel?
“Dat is natuurlijk voor iedereen persoonlijk een beetje anders, maar ik denk dat Max Julle II ons het meest is bijgebleven omdat hij heel erg aanwezig was in het café. Max is een zesjarige, stevige kater die wat te zwaar was en bij ons op dieet stond. Zo moest hij bijvoorbeeld zijn brokjes verdienen aan de hand van spelletjes. Daardoor liep hij vaak de hele dag nors rond, maar hij was wel zeer geliefd bij vele klanten en is ondertussen al geadopteerd.”
Voor meer informatie over het kattencafé DreamCATchers kun je een kijkje nemen op de website wearedreamcatchers.be
Fauve Vandenberghe
Over de auteur
Studentenblad van de Blandijn