Woorden en Daden: Interview met Kompanjon

M: We zijn een Gentse organisatie die met de hulp van studenten studie- en opvoedingsondersteuning biedt aan kansarme gezinnen. Een student of vrijwilliger komt wekelijks aan huis bij een gezin. Vaak zijn zijzelf nog nooit in aanraking gekomen met kansarmoede. Die persoon ondersteunt drie maanden één of meerdere kinderen van het gezin. We ondersteunen gezinnen in groot-Gent; dus ook Oostakker, Gentbrugge, Sint-Denijs-Westrem … We zijn volgend jaar 10 jaar actief. Ik hoop op een groot feest!

S: Ik ondersteun onder andere een gezin in Oostakker.

M: De ondersteuning komt op vraag van een ouder omdat hij/zij een schoolachterstand opmerkt bij een of meerdere van de kinderen en het kind zelf onvoldoende kan ondersteunen. De aanmelding gebeurt vaak via de school of via een organisatie. De coach neemt de aangemelde gezinnen uit de wachtlijst, bekijkt de hulpvraag, introduceert de geselecteerde student in het gezin en volgt het traject op. Kompanjon vzw wil de onderwijspositie van kansarme kinderen versterken.

S: We helpen ook de ouders, als ze het bijvoorbeeld moeilijk hebben met lezen of het begrijpen van documenten. Op die manier ondersteunen we het hele gezin.

M: Inderdaad; soms gaat de student of coach ook mee naar een oudercontact. De student is er niet alleen voor de kinderen, maar ook voor de ouders. Uiteindelijk zal de student niet voor eeuwig bij dat gezin blijven langsgaan voor studie- en opvoedingsondersteuning. Daarom is het belangrijk om de ouder ook te versterken.

S: Ik was onlangs aanwezig op een oudercontact en het was heel overweldigend voor dat gezin omdat er op het oudercontact een zorgcoördinator, een gezinsbegeleider, een tolk, enkele leerkrachten … aanwezig waren. Een tolk staat in voor een vlotte communicatie tussen de ouders en de leerkracht maar de ouders hoeven er die avond niet noodzakelijk bij te zijn en kunnen nadien dan gebriefd worden.

M: Als student ben je er dan bij om op een gemakkelijke of laagdrempelige manier uit te leggen wat er allemaal gezegd wordt. Leerkrachten en hulpverleners gebruiken vaak vakjargon: niet evident voor sommige ouders.

M: Als coach fungeer ik als brug tussen gezin, student en school. Ik bekijk de hulpvraag van het gezin en ondersteun zowel de gezinnen als de studenten in het hele proces. Dit semester ben ik coach van 30 gezinnen en 30 studenten. Ik ga de eerste keer altijd mee om de studenten te introduceren in het gezin. Daarnaast doe ik ook nog tussentijdse en eindbezoeken bij de gezinnen, volg ik de studenten intensief op, help ik gezinnen met allerlei vragen en geef ik vormingen aan studenten. Het is natuurlijk de student die het meest rechtstreeks in aanraking komt met de gezinnen.

S: Ik studeer pedagogische wetenschappen (onderwijskunde) en ik ben nu stagiaire bij Kompanjon. Momenteel bezoek ik drie gezinnen, een Vlaams gezin waar generatiearmoede heerst, een Roma-gezin en een Pools gezin. Je merkt echt dat het drie heel diverse situaties zijn. In mijn opleiding leerden we hier wel over, maar pas als je echt bij een gezin komt, kom je erachter waarop ze allemaal vastlopen. Daarnaast ben ik ook bezig met een onderzoek rond het welbevinden bij kinderen. Ik bevraag dan zowel de kinderen, de ouders als de leerkrachten, om zo een goed beeld te schetsen van de situatie

M: Vaak zijn de gezinnen niet zo vertrouwd met de schoolcultuur en kunnen de ouders moeilijk hun weg vinden in bijvoorbeeld de schoolagenda, het hele schoolgebeuren, de briefwisseling of de communicatie met de school. Het is dan leuk dat de student hen helpt om hun weg daarin te vinden.

S: Er zijn veel scholen die zich wel goed inzetten voor die gezinnen en echt wel willen helpen, maar de manier waarop ze het overbrengen komt niet altijd laagdrempelig over.

M: Ik ben blij dat we dit nieuws al kunnen meedelen! We zijn nu gestart met een project in Antwerpen met onze nieuwe coach Salima. Onze coördinator Katelijne springt bij en ondersteunt ook enkele gezinnen. Zij doen daar hetzelfde werk als wij hier in Gent. We zijn ook bezig met impactonderzoek: we verrichten goed werk en dat willen we bewijzen. Daar zijn we nu heel goed mee bezig, maar de resultaten daarvan moeten nog naar buiten komen. Om al ons werk in Gent en Antwerpen verder te zetten en onze maatschappelijke impact te kunnen aantonen, is het dus zeker nuttig dat we wat meer inkomsten hebben, zoals de opbrengst van evenementen en financiële steunvan sponsors en sympathisanten.

M: Bij ieder gezin kan ik wel iets vertellen. Vooral hun dankbaarheid blijft hartverwarmend. Ik ben de coach die het meeste eten krijgt, daar lacht de rest vaak mee. Ik word altijd hartelijk ontvangen met heel veel eten. Sommige vrouwen uit mijn gezinnen zijn eenzaam, omdat hun man gaan werken is en zij voor het huishouden moeten zorgen. Dan vinden ze het heel tof dat er iemand langskomt! Op een dag ging ik langs bij een gezin en had de mama stiekem een ananas en een sjaal in mijn handtas verstopt. Ik reed met de fiets terug naar huis en zag ineens die ananas in mijn zak zitten. Ik belde haar op en vroeg ‘Mevrouw, er zit een ananas in mijn handtas?’, waarop zij antwoordde: ‘Bedankt, bedankt voor alles dat je voor ons gedaan hebt.’ Dat gezin toonde haar dankbaarheid op een hele leuke manier! Een ander gezin woonde in een heel oud huis, dat eigenlijk niet meer bewoonbaar was en ze moesten veel te veel huur betalen aan een huisjesmelker. Samen met het OCMW hebben we hen geholpen een betere woning te vinden, waar ze nu een eerlijke prijs voor betalen. Ik heb zelfs geholpen met verhuizen. Het is geruststellend om te zien dat ze goed terechtgekomen zijn.

S: Ook hele kleine dingen kunnen echt het verschil maken: een kindje dat nu in de derde kleuterklas zit speelde vroeger alleen maar op de gsm of tablet van zijn ouders. Ik heb hem een hoop speelmateriaal gebracht en als ik daar nu langskom zie ik hem daar altijd mee spelen. Ze leven daar echt van op. Dat is zo leuk om te zien!

M: Nog een andere jongen die ik ondersteunde, toen ik nog studeerde, was heel gemotiveerd om Latijn te studeren en daarna dokter te worden. Hij kreeg veel tegenkanting van mensen die niet in hem geloofden omdat hij uit een kwetsbaar gezin komt dat het financieel niet breed heeft. Ik heb hem toen aangemoedigd, structuur bij het leren geboden en verteld dat hij zich goed moest inzetten en hard moest werken. Dat heeft hij dan ook gedaan! Hij zit nu in het tweede middelbaar en alles verloopt goed.

S: We doen ook elk jaar mee aan Student Kick Off. De opbrengst gaat onder andere naar onze organisatie, maar we moeten er natuurlijk iets voor doen. We moeten bijvoorbeeld jaarlijks ±60 vrijwilligers werven die schiften draaien aan de bar. Een barshift draaien is trouwens erg leuk om te doen, daar kunnen we van meespreken. Studenten die ons volgend jaar wel zouden willen helpen, mogen ons zeker contacteren op info@ kompanjon.be. Als vrijwilliger krijg je gratis toegang tot het plein na je shift en nadien ook een gratis cinematicket.

M: Een Music for Life-actie organiseren, zoals Filologica doet voor ons, mag zeker! Je kan bijvoorbeeld ook de ‘Warmathon’ meelopen ten voordele van Kompanjon vzw (https://dewarmsteweek.stubru.be/goededoelen). Los van financiële steun kan je eens nadenken over wie kansarme mensen zijn en kan je proberen om niet op een stereotiepe manier naar hen te kijken. Of denk eens na over thema’s zoals diversiteit en kansarmoede.