De bewaker van de moestuin

De moestuinkabouter woont hier nog niet zo lang. Voor zijn permanente verblijf, kwam dit wezentje slechts af en toe over de vloer gewandeld. Zo bezocht hij ooit zijn vrienden, de klus- en camouflagekabouters, toen die een handje gingen toesteken bij een opleidingskamp voor jeugdmonitoren. Sindsdien heeft dit figuur er een beschermend gevoel aan overgehouden. Ons moestuintje maakt namelijk deel uit van een perceel volkstuinen en de moestuinkabouter – een echte bemoeial – heeft de neiging te denken dat hij instaat voor de beveiliging van al het omliggend grondgebied. Hij vond een vaste kampeerstek bij de ingang van de moestuin, onder een oude pruimelaar. Regelmatig loopt hij de percelen langs en af en toe kan hij het niet nalaten om hier en daar een handje toe te steken. Dat wordt vooral op foto 2 duidelijk.

Voor de niet-moestuiniers is enige duiding bij de foto wellicht wenselijk. Jullie zien hier ingekuilde prei. Prei – die een wintergroente is – blijft het hele koude seizoen op het veld staan, maar in de lente moet hij gerooid worden. Enerzijds wordt dit gedaan om plaats te maken voor nieuwe, toekomstige gewassen. Anderzijds moeten we ook rekening houden met de prei zelf. We proberen de groei van de groente te beperken, opdat ze geen taaie zaadstengels zou ontwikkelen. Een oude manier om de prei nog wat langer te bewaren, is door hem in te kuilen. Een aantal preistengels wordt half begraven in een kuil van vochtige aarde. De foto toont zo’n preikuil waar onze moestuinkabouter is langs geweest. Hij heeft bovendien ook een boodschap achter gelaten voor al dan niet toevallige voorbijgangers. Het kleine wezentje heeft wat moeite met spelling maar wou de prei blijkbaar absoluut aanmanen om vooral voldoende afstand te houden.

Ondanks zijn bemoeizucht is onze moestuinkabouter een leuk oud baasje met een goed hart. Hij vindt het dan ook belangrijk om aan alle studenten voor de komende examenperiode heel veel succes toe te wensen – zoals foto 3 laat zien. Ook in deze afbeelding blijkt de spelling van het bejaarde mannetje niet zijn sterkste kant te zijn…

Veerle Uyttersprot