Auteur

In onze moestuin vinden we de allerlaatste van onze verzameling huis- en tuinkabouters. Net zoals dit hele vreemde semester, komt ook deze kabouterstoet aan een einde.

Onze kloostertuin is niet alleen de habitat van de nieuwjaarskabouters (zie mijn vorig schrijfsel), hij biedt ook onderdak aan onze camouflagekabouter. Foto 1 maakt wellicht meteen duidelijk waar zijn naam vandaan komt.

Deze kleine samenscholing noemen we onze nieuwjaarskabouters (foto 1). Laten we er maar van uitgaan dat ze een gezin vormen en dat het hier niet om een illegale lockdownparty gaat.

Inspiratiebron voor deze coronablog (of coronacursiefjes – what’s in a name?) is het filmpersonage Amélie Poulain die haar vaders tuinkabouter de hele wereld rondstuurde (Foto 1). In deze tijden lijkt zo’n opgave – jammer genoeg – onmogelijk. Niet getreurd! Dit tekstje maakt duidelijk dat het wel degelijk mogelijk is om de wereld - of toch een stukje daarvan - bij de kabouters te brengen. In de komende afleveringen stel ik de huis- en tuinkabouters van mijn gezin voor. Ze kennen allemaal hun eigen plekje en hun eigen specifieke taken. Veel plezier ermee!